Kreşendo Şiiri - Sezgin Orkun

Kalp atışın çarptı bana birgün
O gün ilk kez çift çarptı gönlüm
nefes aldım
Baktım aldığım nefes senin nefesin
Sen bana ben sana
İç içe geçmişiz
                        Bilemedim
Ama hissettim tenimde
Hissetmek zaten bilmekten daha bilmek değil midir?
Taa Çukurunda degil midir yaşamanın?
Ben seninle ikiyi tek hissettim
İlk defa iki kalbi tek yürek, iki nefesi tek nefis bildim

Sonra dedim;

O an erisek
                aynı kalpte tek nefesken
Hani bahsettim ya üstte
Acaba karışır mıyız birbirimize en saf halimizle
Alaşır mıyız toprağa,
ve sonra çıkar mıyız göğe doğru?

Orada kalalım olmaz mı
Yeniden dönmeyelim yerin yüzüne
Yeryüzünün aklı var gökyüzünün kalbi
Biz göğün kalbiyle kalalım onun ile yatalım pembelim

Ne dersin;  bulutlar  içinde fasulyeden olmaz mı çimen?
Dalsak Bulutların göğsüne yeşerir miyiz dersin?
Yeşeririz bence ve de yayılırız gökyüzüne
Belki birgün bir kalp bir başka kalbe değdiğinde 
Yeryüzüne tohum olur yağarız 
Tarlalardan sevgi fışkırsın diye.