Kravatlı adamın kül kedisine anlattığıdır;
Sende artan bende azalıp da sana geçendir
Sen sırrını büyütürken
Ben cam kırıklarına yapışan tenimin bıraktığı mecralarda yüzüyordum
Şimdi masalın köşküne girip görkemli tahtına oturda kapında kul eyle beni
Külkedisinin kravatlı adama cevabıdır;
Sende azalan beslediğin örümceğin ağına sarıp götürdüğüdür
Sen süngüler taktıkça ardında durduğun kapılara
Yüzün bir kat daha solmakta
Şimdi masalın dışında kalıp antik bir heykelin gizinde arama beni
Kravatlı adamın külkedisine yakarışıdır;
Florina, çarmıha ger alnıma erkenden gelip sinen yılların ayak izlerini
Yüzüleyim tahtının önünde de ışığınla giydir beni, sar ben
Sonra da cennetine alıp yasaklarınla yor beni
Külkedisinin cevabı sırra kademdir!
Sargon YéhundaKayıt Tarihi : 30.4.2006 22:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

o da masal be Sargon?
'ışığınla giydir beni'
bu ne güzel anlatım...
bayıldım...
yorulmak mı istediğin?
yasaklar mı çekici?
yoruldum :)
TÜM YORUMLAR (6)