hiç bir insanı hayatıma sokmamalısın derdi annem
gucunu toplamalı kral olmalısın hayatta
peki bu gun neden bole gucsuzum dogruysa madem
bitiyorum dokundugum her an biraz daha
gucumu toplamısken su an ölmekteyim
ne guzel bir ruyaydı yasadıgım
bir adım bir adım diyerekten erimekteyim
artık bırakın öykümdür bitirdigim
bir savastan cıktık ayagımız altında kan gölleri
dun guzeldi gunes vardı tepemizde ama şimdi
biz öldürdük itinayla bu sevgiyi
sen tuttun bense sapladım gumus renkli ihaneti
yasanacak gunleri kac kez daha yasayabiliriz
hangi hayatı secip hangisini sileriz
bir daha olmaz artık biliyorsun
senin dedigi gibi biz sevmeyi bilemeyiz...
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)