bir yokmuş bir de varmış
zaman gelecek içinde
kalbur zıbın içinde
tombul küçük yüzlü çocuk
ağızda kavalmış yaşaması
der dururmuş
bir gün şehire inmiş iniş o iniş
saçları dökülmüşkarnı sökülmüş
sonunda şehirin kralı olmuş
kavalını atmış kenara
mayası yulaf hamurlu
suyu manda yalağındanmış
sıkılmış yüreğinin toprağından
halkına kapatmış kapılarını
ülke kocaman değirmen taşı
dönermiş ağır ağır köpürtüp denizi
kır soyanlara kent soyanlara
ipsizlere aldırmazmış
kimse gelmez olmuş sofrasına
elinde kavalı kalmış
halk bir halk daha olmuş
her seferinde
kralları utanmaz olmuş
19:38 29.03.2009 denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 2.4.2009 08:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!