Sırf yüzünü güneşe dönebilmek için,
Kelalaka zamanlarda güneşin doğmasını bekler gündöndü çiçekleri.
Sürekli güneşle, yüz yüze, el ele.
Lakin bir tek parmak izi yok bedeninde gündöndü çiçeklerinin.
Şimdi gökyüzü kapkara ve gündöndü çiçekleri de yalnız,
bende güneşsizim, ya da yalnızım ayışığına rağmen
ve kral çıplak.
Kimse bilmez ama, ben düşeyim tarihe notunu.
Karanfilin kırmızı oluşu utangaçlığındandır.
Turnusol kağıdıyla öpüşmesiyle yok bir alakası
Sonucu karanfil utangaç, o kadar.
Ve kral çıplak.
Sadece denizler değil.
Yaşamlarımızda değilmidir Med-Cezirlerin tutsakları.
Sevdikçe med,
ayrıldıkça cezir olmaz mı kalplerimizin adı.
Sadece denizler değil
Yaşamlarımızda tutsaktır medlere, cezirlere.
Ve kral çıplak.
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vural Hocaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/15/kralin-nu-hali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!