Kralın Kızı Şiiri - Mehmet Akif Gülhan

Gücün, zenginliklerin ve güzelliklerin
Hükmettiği bir ülkede kralın kızıymış o
Kristallerden kuleleri,altından işlemeleri varmış
Muazzam saraylarının
Her taraf çiçek bahçeleri ile donanmış
Her yerden su sesleri gelir,
billurlar dökülür,süzülürmüş

Şehrin pazar yerinde görmüş
İlk defa onu
Yüksek bir yere çıkmış şiirler okuyormuş
O okudukça insanlar kahkahalarla gülüyormuş
Tüm insanlar ilgi ile hayranlık ile dinliyormuş
Kralın kızı, duyarmış ama
Daha önce hiç şair görmemiş
Doğrusu bu ya şair de daha evvel hiç
Kral kızı görmemiş
Şair akşam için saraya davet edilmiş
Şair kralın karşısında da hünerini göstermiş
Kral da hayran kalmış şaire, dinleyenlerde
Kral, kızına baktığında
Kızının şaire olan hayranlığını görmüş
Kral şairi misafir etmekten memnun olacağını bildirmiş
Ve bir müddet sarayda kalmasını istemiş

Kralın kızı unutmuş tüm asaletini
Aşkın karşısında diz çökmüş
Seviyorum seni demiş şaire
Tüm kalbimle,ruhumla seviyorum seni
Şair aşk şiirleri yazmaya,söylemeye başlamış
Coştukça coşuyormuş yüreği
Tüm ülkede aşk şiirleri söylenir olmuş
Herkes bu sevdanın büyüsüne kapılmış
El ele gezmişler sarayın bahçelerinde
Çiçekleri koklamışlar doyasıya
Hayaller kurmuşlar,yıldızları yer yüzüne indirmişler
Evlen benimle demiş kralın kızı şaire
Ne olur evlen benimle

Şair bu sözün karşısında susmuş
Günlerce haftalarca hiç konuşmamış
Odasına kapanmış,kimselere gözükmemiş
Kralın kızı yalvarmış şaire
Ne olur konuş benimle,ne oldu sana demiş
Hata mı ettim yanlış bir şey mi söyledim
Ben sadece seni sevdim
Tüm yüreğimle sevgimle aşkımla
Benimle evlen dedim
Şair kapının arkasından
Şimdi susma zamanındayım demiş
Kralın kızına
Konuşacağım,anlatacağım zamanı bekle demiş

Şair bir müddet sonra odasında çıkmış
Elinde üç tane kağıt varmış
Hiç kimseye bir şey söylemeden
Şehrin meydanına yürümüş
Onu görenler peşine takılmış
Neredeyse tüm halk meydana toplanmış
Kral ve kızı da sarayın balkonuna çıkmışlar
Şair birinci kağıdı okumaya başlamış

Şiir

Yüce yaratan insanı yaratmış ve
İçine ruhunu üflemiştir
Her insan o ruh ile donatılmıştır
Ama şairler bu ruhtan
biraz daha fazla nasiplenmişlerdir
şiir yaratıcının sözleridir
nasıl geldiği bilinmez
sadece gelir,emir gibi gelir
vahiy gibi gelir
şair sadece yaratıcının gönderdiklerini
yazar ve söyler,sadece kalemi tutar
erişilmez bir güçtür şiir
dünyanın tüm olumsuzluklarını
bir kalemde siliverir şiir
tüm savaşları durdurur
tüm sevdalıları kavuşturur
söylenemedik sözlerin elçisidir şiir
bozkırlarda cennet bahçeleri yaratır
fırtınalı denizlerde sütliman estirir şiir
ayrılık olur hasret olur,vuslat olur şiir
günahkarlara cehennemi yaşatır
masumlara cenneti yaşarken gösterir şiir
binbir gece masalıdır şiir
yaşanmamış öyküleri yaşatır
gaipten haberdir şiir
gerçek aşkı hiç yaşamamışlara
gerçek aşkları yaşatır hayallerde şiir
bin sevda yaşayıp ta mutluluğu yakalayamayanlara
bin pişmanlık ezgisi söyletir şiir
çılgınlıktır şiir
yüzbinlerce kelimeyi gökyüzüne atıp
yere düşerken yakalayıp
yazmaktır şiir
ah! şiir gökyüzünden yıldız toplamaktır şiir

sonra ikinci kağıdı açıp okumaya başlamış

Şair

Kendi bedeninde yaşamayan ruhtur şair
Kah dünya üzerinde uçar gezer
Kah semavi alemleri gezer şair
Poyrazdır,fırtınadır,tsunamidir şair
Bazen ilaç olur gönüllere
Bazen yakar, yıkar geçer şair
Melankoliktir, paranoyaktır
Meczuptur,içre kapanıktır şair
Ateşe yakın gezebilen
Narin bir kelebektir şair
Tüm insanların ruhu girebilen
Yegane varlıktır şair
İnsan ruhundan,tüm evrene
Ayna tutan el’dir şair
Hiç söylenmemiş sözlerin
Dilidir şair
Sahipsizdir,kimsesizdir
Yalnızların abidesidir
Yönsüzlerin pusulasıdır şair

Sonra üçüncü kağıdı çıkarmış ve kralın kızına dönerek
Bu senin için demiş
Yere bırakmış ve arkasını dönüp yürümüş
Kız çılgınlar gibi koşmuş
Sevdiği adamın arkasından
Ama şair bir anda kaybolmuş ortadan
Zaten oraya nasıl geldiğini de bilen yokmuş
Kralın kızı yerdeki kağıda uzanmış
Gözlerinden yaşlar dökerek
Ve okumuş yazılanları

Sevdim seni

Sevdim seni her şeyden çok
Bundan şüphe etme sakın
Benim ruhum,insan ruhundan beslenir
Bunu da garipseme sakın
Ben sadece bir yüreğe merhem olamam
Binlerce yaralı yürek bekler yolumu
Aşkları sevdaları,hasretleri,acıları yaşamalıyım ben
Sana hiç ölmeyecek aşkımı bırakıyorum
Ve benden çok yaşayacak şiirlerimi
Beni unutma aşkım hoşça kal

O ülkede hala sevda şiirleri söylendiğini duydum

Mehmet Akif Gülhan 02.12.2004 Saat 22.36