Kraliçe’nin Şikâyeti
Kalabalıklarda ve saray ahalisinin kelime oyunlarında
Azametle geçti bu dev, bunu anlatırım sana, sahnesinde
Maçuna gibi elleriyle,
Ekinkargaları misali vahşi ve siyah görünürler;
Bu yüzden, bütün camlar kırıldı sezdirmeden içeri girdiğinde erkek.
Hoş arazileri boyunca kasıp kavurdu erkek
Ve hoyratça kullandı görgülü narin güvercinlerini;
Erkek için önemi olmayan o iyi antilobunu
Öldürmek için hangi gazabın erkeği harekete geçirdiğini
Bilmiyorum.
En azarlayıcı sözcükleri söyledi erkeğin kulağına
Ağlayışına bir miktar merhamet gösterene dek;
Zengin giysili
Omuzlarını çıplaklaştırdı erkek
Ve teselli verdi, fakat horozun ötüşüyle O’nu terk edecek.
Yüzlerce ulak gönderdi
Toplamak için bütün o önemsiz kahraman adamları
Ki güçleri uygun düşerdi
Uykusunun biçimine, düşüncesine –
Bu acemi çaylak grubundan hiçbiri parlak tacına uymadı.
Böylece bu nadide geçide geldi
Ki burada kan içinde güçlükle yürürdü güneşte ve borada
Ve şöyle şakırdı:
“Halkımın böyle küçücük, böyle küçücük olana dek
Daralıp kısaldığını görmek, ne üzünçlü, heyhat.”
(1956)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 7.5.2016 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
The Queen's Complaint by Sylvia Plath In ruck and quibble of courtfolk This giant hulked, I tell you, on her scene With hands like derricks, Looks fierce and black as rooks; Why, all the windows broke when he stalked in. Her dainty acres he ramped through And used her gentle doves with manners rude; I do not know What fury urged him slay Her antelope who meant him naught but good. She spoke most chiding in his ear Till he some pity took upon her crying; Of rich attire He made her shoulders bare And solaced her, but quit her at cock's crowing. A hundred heralds she sent out To summon in her slight all doughty men Whose force might fit Shape of her sleep, her thought — None of that greenhorn lot matched her bright crown. So she is come to this rare pass Whereby she treks in blood through sun and squall And sings you thus: 'How sad, alas, it is To see my people shrunk so small, so small.' (1956)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!