Kral Şiirleri I . Taç Şiiri - Erdal Ce ...

Bir ışık parlar tam alnının ortasında
Kişioğlu kendini tanrı sandığında
Tam bu güneş krala benzerdi
Nice iyi niyetler çalınmış şimdiye dek
Elmaslar,altınlar bu tahtta biçimlenmiş.

İşte bu adem oğlu başı taşlı tahtta oturan
O da bir zamanlar bir adem evladıydı
O da bir erkişi dişiden doğmuştu
Anası babası ağzı dualıydılar ama
Ne zamanki kendini tek sandı
Aldandı zavallı kral çok aldandı.

Günler hep böyle geçecek sandı
Günler debdebeyle,alayı vala ile
Bir zamanlar çok mu çok böbürlendi
Çok canlar yaktı bilmezden geldi
Evleri yıktı görmezden geldi
Böbürlendikçe böbürlendi
Kral en sonunda kendini yaktı.

(Elazığ,1960)