Hani sendin tek kral, ey insancık âlemde?
Bu korkun ne o zaman, bir küçücük pireden?
Mikrop girse kanına, kalıyorken elemde;
İş atmaya geldi mi, dem vurursun nereden?
Kaçırırken uykunu, bir muhtemel tehlike;
Nerden çıktı be aciz, söyle hele meliklik?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta