Kral çırılçıplak Şiiri - Halil Kıvrık

İcralık dosya sayısına parelel sosyal doku..
tezgahlarda dokunuyor bedenlere.
Alıcılara prova olmuş kostümler giydiriliyor
İşkencede çırılçıplak insan.

Kaldırım serçeleri sokakta...
sokağın yüzü gülmüyor insan suretinden uzakta.

Dokunaklı Aşkın parmağı acımış..
küçükken kandırıldığım gibi kandırdım..
öpüyüm de geçsin muhabbetinde
öptüm
yüzü güldü garibimin

eylem-i niyetimde saklı artsız-
ardı sıra feleğin sırtında kamburu-çıkmış
çivisi! yerküre dönüyor
maksatını aşan dalgalarda geçtim incir yaprağı yelkenlimle.

rüzgar yoktu üfürdüm
En kral üfürükçü söz söylemeye fırsat bulan.!

hayatın göbeğine yazdım
ekvator gıdık aldı..
çivisini yerleştirdim
en uzun gece,en kısa gündüzde
öptüm;
yüzü güldü behh.

geride icralık ve eziyetli bedenlerde geceyle gündüz birbirine karışıyor.
üzülüyorum;
Elim eriyor,gücüm yetiyor kendi kendime..
Aklım karışıyor.bir karış havada rüzgarlara.