Kral Çıplak Şiiri - Emre Aycan

Birbirinden ne farkı var ki geçen zamanın
Bugün perşembeymiş de yarın cumaymış
İçim cumayı kabullenmedikçe

Her sabah kalkıp yataktan elbiselerimi giyermişim de
Üzerlerine de mutluluğumu bir hırka gibi geçirip
Çıkarmışım yağmurun altına

Yüksek katlı binalarda otururmuş krallar
Kalbimin en yüksek yapısına oturtmuşum mutluluk krallığımı
Bir çocuk uzatmış da kafasını haykırmış; “Kral çıplak”

Uyumuşum günlerce, aylarca dakikalarca
Hırkalar kazaklar örmüşüm mutluluğuma
Yada zannetmişim, bir çocuk haykırmış zamansızca; “Kral çıplak”

Bir gerçek dank ederde kafamıza
Sanki bilmezmişim gibi nedenini pek hoşnutsuzluk duyar hücrelerimiz
Bugün atomu bile parçalamış da bilim adamları; hücrelerimi parçalayamam

Biliyorum her şey bende başlıyor ve bende bitiyor.
Ben belirliyorum krallarımı, giysilerini… meşruiyetlerini
“ Kral çıplak” diyor sonra biri; “ Kral çıplak”