Kral Çıplak Şiiri - Ahmet Tulganer

kalemim küstü nicedir
oynamıyor parmaklarım
kağıt düz beyaz, gecelerim zifiri…
kararlıyım, umut çalamam…
şiir mi? yazmayacağım
yazmamalıyım!
ben şiir yazamıyorum ki;
yazdıklarım şiir de olmuyor ya!
ben anlamsız sözcükleri, beceremiyorum
yan yana getirmeye
anlamsızlığa,
anlam gizemi penceresinden bakamıyorum
kelimelerdeki anlamsız tutarsızlığı,
anlamlı diye yutturamıyorum
kadınların cinsel sömürüsüne, çanak tutamıyorum…
çağ mı değişen?
insanlar mı?
yoksa ben miyim farklı?
evet anladım artık
suçluyum!
çağa ayak uyduramıyorum
şiir diye uyduramıyorum
yozlaşmış kültüre, sanat diyemiyorum
gördüğüm anlamsız resimlerdeki
anlam yükünü taşıyamıyorum
anlamsızlığı yorumlayamıyorum…
neden hep kral giyiniktir?
hiç soyunmaz mı bu adam?