Kral Şiiri - Fatma Akar

devler ülkesinde cüce kalmış aşklar
kin, nefret baş köşede
toprağa gömülmüş sevgiler
ölmüş sevdalar...
namus, fazilet ayak altında
şeref hiç uğramamış yurtlarına
yalan, riya iki yüzlülük
almış başını gidiyor dört nala...
göz gözü görmez olmuş
kan gövdeyi götürmekteyse de
kime ne düşüncesinde yalancı krallar
taht sevdası yerini koltuğa bırakmış
kalpler tortulaşmış çoktan...
çocuklar vurulmuş, insanlar ölmüş
umrunda mı sanıyorsun?
'kral çıplak! ' desen de duymaz kimse
yalakalık, şaklabanlık peşinde herkes
gerçekleri göz görse de
dil söylemez, susar...
düşüncelere kilit vurulmuş çoktan
hayalleri örümcek bağlamış
haydutlar, itinayla ağırlanır olmuş
asıl sahipleri evlerinden kovulmuş
suçsuzlar zindanlara atılmış
asıl suçlular, ödül üstüne ödül almış
hiç mi adalet kalmamış? ...
haklılar, ayaklarından zincirlerle takılmış
korkaklığın adına güç demişler
cesaret namlunun ucuna saklanmış
en masum yavrular hedefe konmuş
vicdanın yerini kayalar sarmış
kral sarayında zevk-i safada
umrunda değil dünya yansa da
kurt kuzuyu kapmış göz göre göre
aslan kral tilkiden medet ummakta...