Kral Şiiri - Doğu Çankaya

Krallığına
tebessüm kovalayan balıkçı krallar için yer açtın
bir adım geri çekilerek
-ne kadar zordur kralım, kimbilir ne kadar zor senin için geride durmak.
Nefesinden korkanları nefesinle korumak ve
Sırtında gezinen hançerlere aldırmadan eğilip
Yerden taş almak
-tarih olsun, iki taş üstüste dursun-
bomboş bir vücudta gezinse de inancın.
oysa herkes bilir ki yanlızca kan izi silinmez kralım
buradan dönüp baktığımızda
geçmişin tarih olması için
karanlıkta kanla parıldamalıdır silüetler
üzerinde yürürdüğün toprakların bizi beslemesi için
senin gözyaşın dökülmelidir
hatıralarımızda bir şarkılıkta olsa yerin olsun diye
bir kişinin bile seni sevmesi yeterlidir.
Kuzeyi kar kapladı, nehirler dondu
bilediğin kılıcının parıltısı ısıtmıyor artık halkını
okşadığın başlar ısırmak için kaldırıyor yerden gözlerini
sevgi sözcüklerin yatıştırsa da ruhunu, onların kitab’ları başka
seni duyamazlar çünkü dilleri de başka.
Unutma kralım
bir kral once ve yalnızca kendisi için savaşmalıdır
her gündoğumunda doğmalı ve bitiminde de ölmelidir.
Bıraksalar gidebilecek misin, yeni bir ten, yeni bir yüz, yeni ayaklar
ellerin yeni, gözlerin yeni,
atacağın ilk adım yeni olacak mı
harcadığın hayata adak payesi yükleyebilecek misin yine
inanmadığın şeylere inanmaları için kandırdığın insanları
bu sefer hangi mucizeyle döndürebilirsin, doğrusu için.
Yüzünde göğe ve oradan bir gölge gibi toprağa
akan çaresizlik korkutuyor bizi kralım
soğuk değil soğukluğun öldürür bizi kralım.
Yüzleşmek için tanrıyla
sen istemedin mi sonsuzluğa sınır çekmek
artık ışığın yansıdığı, sesin çarpıp döndüğü yere kadar
hükümdarlığın