Toprakları istila edilmiş, çaresiz bir kral gibiyim.
Soytarı umuduyla acılarını gölgelemeye debelenen.
Farkındayım aslında gerçekler gün gibi aşikar.
Yüzümde emanet tebessüm, ölüme ya üç yada beş var....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
BU KADAR UMUTSUZLUK NİYE. GİDENİN ARDINDAN ÜZÜNTÜ DUYULUR LAKİN GİDEN GİTMİŞTİR. YENİ BİR UMUDUN BAŞLANGIDIR HER BİTİŞ. KALEMİNE SAĞLIK. ANLATIM GÜZEL.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta