Közüm Üstüne Şiiri - Filiz Çelik

KÖZÜM ÜSTÜNE

Vardım dost bağını seyran eyledim
İki söz söyledim izim üstüne
Döndü bana öyle bir baktı ki
Hal kalmadı çöktüm dizim üstüne

Gönlümden inciler koparıp verdim
Bir hal bilmezin derdini derdim
Gönül gökkuşağına seyri seferdim
Aklım gitti sandım düzüm üstüne

Vakarlı duruştan bir haber aldım
Gönlü sevda narıymış derde kaldım
Gönül kadehimi yerlere çaldım
Düştüm birden közüm üstüne

Dökülmüş muhabbetin zeytinyağı
Elinde kalmış kaderin hüzün konyağı
Viran olmuş evi, barkı, oymağı
İçim gitti, gitti sözüm üstüme

Kapının tokmağına vurmaz olaydım
Sözlerimin şafağında durmaz olaydım
Ben bende değilim bugün
Dost yaraladı düştüm yüzüm üstüne