Akıl dediğin,
Kimi kaybeder
Duvarların önünde?
Gece yarısı karanlığında?
Aşık'a gerekli sarı çöllerin
Siyah böcekleri!
Üşüşün şimdi aklıma!
Ben deryalara varmadan..
Ruh dediğin,
Kimde yücelirde,
Ağlatır boncuk boncuk?
Seherinde ıslak şafakların?
Delirmiş akla
Gereksiz sevilerin,
Yedi dalda kırılmış
Karanlıklar komedyası rekorları!
Gelin siz de durmayın!
Ben dehlizlere kaçmadan..
İnsan dediğin,
Nasıl incelir
Dal gibi?
Evren'in koynunda?
Doğarken kozmoz'un kara delikleri?
İnsana gerekli yıldız tozunun
O zerreleri! dolun,
Siz de dolun,
Dolun, şimdi aklıma!
Ben toprağa düşmeden..
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 21.10.2008 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yakınlık duyduğumda toprağa,bakıyorum bazen rengine..Örtmeden üzerimi önce istiyorumki,sarı çöllerin siyah böcekleri beynime girsin..Önce istiyorumki,Yıldız tozları beynime dolsun..Önce istiyorumki,ıslak şafaklar da ağlıyayım..Önce istiyorumki Karanlıklar komedyasında gereksiz sevileri oynayayım..
![Özdener Güleryüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/21/kozmoz-un-yildiz-tozlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!