Sonsuzluklar içinde beliren bir umut gemisi el attı insanlığa
İnsan nefesleri titreşti,grimsi bir hava boşluğunda,rehindi semavâta
Semavât ayın çevresinde oynaşan yıldızların sessiz özlerinde
Kozmopolit rüyalar yavaş yavaş kendini tamamlıyor
İnsan özlerinde artıyorken kaskatı nefretler,habis kelamlarda
Kelamlar dilin diyalektiğidir söylenmeli doğru yerde
Doğrular bir gecenin ışığında kaldı,yanlışlar her yerde
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta