Kozmik Yüreğim Şiiri - Mustafa Sevimli

Toprak kokan yüreğine…

Bir dolunay daha geçti yüreğimden
Geçip gitmelere dayanmaz yüreğim
Islak geceler hep geride kaldı
Vurgun yedi ülkem ufukları sarardı

Gözlerim her an arayış içinde
Hasretim yetim kaldı şehirler içinde
Kuşlar bile benden uzak kaçar oldu
Yayından fırlayan ok hala saklı içimde

Hala soğuktur coğrafyamın yanakları
Tarumar olmuş köşkleri konakları
Güneş bile garip doğar sabahları
Utancından yerlere kapandı sokakları

Yarına daha çok mu var ne zaman bitti dün
Dolunaydan geçmeden güler mi yüzüne gün
Kıymetini bilemedik elimizde kaldı bugün
Gül solgun umut yorgun bakışlar ölgün

Meyve derdinde olmayan tohumu neyleyim
Körelen gözlere bakışlarımı efsunkâr eyleyim
Yaradan aşkına iki kelime de siz söyleyin
Perişan halimize biraz da zar eyleyin

Çekme omzunu omzumdan boş kalmasın bir yanım
Nefesim tükendiğinde haykır sen ol efganım
Kopsun damarım aksın oluk oluk kanım
Sen varken sahipsiz kalmaz eymanım

Derdin garibin yüreğine yar olur
Adımını atma karanlığa yollar bana dar olur
Mavi renkli duygular bana didar olur
Kaldıramam yüzümü göğe bastığım toprak ar olur

Ha(ya)llerimi o kutlu ülkeye adadım
Bu amaç uğruna yürüdüm adım adım
Gün gelir listeden okunur benim de adım
Gök kubbeye kazınsın silinmesin yâdım

Ben gideyim sen kalma geride
Yük ol sırtıma taşırım seni de

Gözlerin güneşe sitemle bakmasın
Ateşin körpe fidanları yakmasın
Sözlerine dikkat et gönül yıkmasın
Arzularını dizginle sokaklara çıkmasın

Sanma ki sensiz bazı şeyler eksik kalır
Ölüm gelir adını yüzünden alır
Hayat sensiz de bir anlam bulur
Görünüş yanıltır gün gelir kaybolur

Yüreğinle varlık arasında bir bağ kur
Tıkandığın yerde adımını atma dur
Vakt olur israfilce çalınınca sûr
Eyvah deyip ellerini dizine vur(ma)

Kıvrılan yollar seni vuslata götürür
Hafife alma yüreğini nice sevdalar yetirir
Her sevda beraberinde acı getirir
Kovma acıları kapından seni onlar pişirir

Aydınlanır yüzünü görünce gece
Seni ifade etmek ister her hece
14.05.2006