Kozmik Yolcu Şiiri - Necip Suat Canarslan

Geliyorum
sonsuzluğundan,
kayıp galaksilerin.
Kuyruğunda,
kayan bir yıldızın…

Parça,
aynı zamanda
dalga,
ışık hızıyla! ..
Akıyorum dünyalara…

Sönen,
süper novanın yansımasında.
Pusulasız,
ışıklar saçarak
ve rotasız…

Bükerek zamanın da uzayı,
vurulup bir derya, çekim gücüne! ..
Geçerek,
kaosun kara dinamiklerinden,
düşüyorum…

Yağarken üzerlerine...
Gökkuşağı oluyorum,
bağlar olup, renk cümbüşünde.
Ayrışıp karışarak
damarlarında yaşamın…

Evrimsel turlar içerisinde,
balık olup, kanatlanıyorum çöllerin vahasında.
Kuşlar oluyorum, yüzerken çiçek bulutlarında.
Sürüngenlere karışıp, sürünürken
ayaklar altında…

Bir gün,
gelincik kızılında, damla olup
süzülüyorum doğanın imbiğinden.
Evrenlere karışıyorum,
zamansız, mekansız! ..

(Eskişehir - 2011)