İnsan tininin ve bedeninin gıdası doğadır. Doğayı koruyan tinini de, bedenini de besleyebilir. Yapay tüm üretimler doğal ihtiyaç gibi kötülüğü beslemek için satılır. Doğaya düşmanlık eden doğaya karşı eninde sonunda kaybeder. İnsanlık doğaya karşı bir kez daha hırsına yenik düştüğü için yenildi. Doğanın ürettiği kendine zarar verdiği ve geri dönülmez noktaya gitmeden duruma müdahale eder ve kötülüğü yeryüzüne gömer. Tufanlar ve yok edişler, insanın kötülüğü beslemesi ve kötülüğe karşı uyanış dengesine göre şekillenir. Arkeolojik kazılar geçmişte yeryüzüne doğanın gömdüğü kötülüğün yaşattığı izlerdir. İnsan nefsi iyiye tahammül edemeyen kötüye ise bağrını sonuna kadar açan bir kötülüğü barındırır. Yeryüzü kötülüğü sürekli pazarlayan bir anlayışı beslerse doğa o zulmün sonunu getirmekte en ufak bir tereddüt etmez. Kozmik kıyamet devrimi ile uyanış ve kötülüğün çağının kapanışı yaşanıyor. Bu son dünyanın değil, kötülüğün sonudur.
🔹Önder Karaçay 🔹
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 16.12.2025 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
🔹♾️ Türk ♾️🔹




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!