Ilıktı rüzgar ilkin, hafif.
Sakindi bir meltem gibi.
Beni gördü, ısındığımı.
Birden kasırga oldu, patladı yüzüme.
Zayıftı ışık ilkin, titrek.
Sarıveriyordu insanı, sıcacık.
Beni gördü, zevk aldığımı.
Birden alev oldu, harladı yüzüme.
Güzeldi hayat ilkin, sade.
Anılarla doluyordu, acı tatlı.
Beni gördü, umutlarımı.
Birden acı gerçeği haykırdı yüzüme;
Nereye giderse gitsin,
Kiminle olursa olsun,
Yalnızdır insanoğlu,
Sonsuza dek...
Hakan YILDIZ, Nisan 1998
Hakan Yıldız 3Kayıt Tarihi : 1.11.2010 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygıyla
TÜM YORUMLAR (1)