Közlenen Giz Şiiri - Muhammed Mustafa Çakır

çizdiğin yıldızın beşinci noktasındayım
bitkinliğimle besliyorum bitkilerini
hafızlar oturup incil ezberi yaparken
keskin nefeslerle seni izliyorum

düşlerde benliğimden gizlediğim giz
sorunlar sıkıntılar ağzımdaki cigaraydı
gönlümdeki cennet bahçeleri
cehennem melakelerine dönüşürdü

yollar uzuyor uzadıkça ben kesiliyorum
yardım istememek için ölmeyi tercih ediyorum
fakat ölemiyorum da içim soğumuyor
geride bıraktığım boşlukla süzülüyorum

içimde yanarken alevler körüklüyorum onları
istediklerini veriyorum onlara
susuyorum konuşmadan yanıyorum
yangınlar harlanıp köz olurken içimde