Militan yalnızlığını giyen, uluslar üstü kendine bakış yetisi olduğunu söyleyen Rilke konuğum.
Eski basım iki kitap, yıllar sonra tamir görmüş, ciltlenmiş sahaf kokulu iki kitap. Kim bilir ne zaman alındı, nerede denk geldi, şimdiye kadar niye sıra gelmedi, bilmiyorum. Kitap dediğin biraz da sahaf kokacak. Hiç tanımadığın okur/larının göz izi ya da derkenara düşmüş notlar, altı çizili satırlar. Keyfince okumak.
Şimdiye kadar en samimi bulduğum, kendisi öğretmen emeklisi ankilozan spondilitim dediği kambur engeli bulunan ve kendisine hocam dediğim sahaf dükkânından almışımdır. İsmini bile bilmiyorum, dedim ya ismi hocam işte.
Engin hoşgörüsüne sığınarak “Hocam bu Allahsızın kitabını bitirdim, bir Allah’ı olanın kitabında sıra.” Ya da amiyane tabirle “Hocam bu komonun kitabı bitti, hele bir faşo yapsam.”
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sonsuz teşekkürlerimle Nilüfer Hanım.
Yorumcusunu arayan paylaşımdı belki.
Bulmuş olması da bana iyi geldi.
Özlü paylaşımı kapsayıcı icmâl için gönlünüze sağlık...
Saygı ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta