Köze Çevirdin Şiiri - Veysel Kızlarkayası

Köze Çevirdin

Kurudu bağlarım soldu gülleri
Yar benim bahtı mı güze çevirdin
Savurdun mevsimsiz kırdın dalları
Kız benim yolumu toza çevirdin

Bekledim yıllarca gittiğin yerde
Sen beni düşürdün amansız derde
Artık düzen tutmaz bozuldu perde
Beni telli kopuk saza çevirdin

Razıydım gelseydin senede ayda
Sen bensiz günleri oturup sayda
Yaş kemale erdi artık ne fayda
Ellerin elinde koza çevirdin

Hevesim tükendi kalmadı serde
Hep seni aradım gezdiğim yerde
Gözüne çekmişsin görülmez perde
Sen benim sevdamı poza çevirdin

Yakını eyledin sen bana ırak
Geçtiğin yerleri eyledim durak
Hiç mi etmiyorsun sevgilim merak
Sen benim gönlümü buza çevirdin

Hasret kaldım canan o gül yüzüne
İlham alıyordum bakıp gözüne
Niye uydun zalim elin sözüne
Yaramı açarak göze çevirdin

Var mıydı dünyada benzerin eşin
Ben olam gönlüne doğan güneşin
Dilerim sönmesin yansın ateşin
Sen benim aşkımı köze çevirdin

05.ARALIK.2013