Közde Pişen Kahvenin Şiiri - Kemal Berk

İçtiğim şu kahvenin kokusunda sen vardın
Kırk yıl değil bir ömür, hayatımda sen kar'dın
Dostluğun candan yürek, yüreğinle hep sardın
Közde pişen bir kahve, ömrüme seni kattı

Ne çabuk geçti yıllar, onca yıllar birlikte
Ağzımıza tat verdi, gördüm seni her gülde
Cümleler uçuşurken, söylediğin her sözde
Hayalimi süslerken, gerçeğe güller kattı

Ayrılmadı yolumuz, birlikte gece gündüz
Girmeyince yalanlar, dağlar oldu bize düz
Her mevsim güzel geçti, yaprak dökülürken güz
Tuzla biber olmuştu, ömrümüze renk kattı

Ne mal mülke servete, ne çula değer verdik
Yürekle ağzımızı, bir tek yerden besledik
Meyveler olgunlaşıp, işte kemale erdik
Kahvenin güzelliği, ömrüme ömür kattı

Kemal'eren Kemal Berk
22. 6.2021