sessizce geldim hiç sesim çıkmadı baktım heryana sus pus gönüller bir şaşkınlık mı? bir yaşanmışlıkların suskunluğu mu? sessizce baktım her yana susmuştu herkes hani ne olsa kabulümüz mü der gibi olmaz bu suskunluk kötü dedim hırçınlık içimizde karanlık gecelerde ama yok...
hüsranlar hep bizde an ve an yaşanılanlar soğuk bir rüzgar gibi titretti içimizi.
Kuş misali olsak dedim.Uçsak bilinmeyen diyarlara sahilde uzansak sorgusuz suallsiz kanat açsak hür kelebekler misali kim kırdı kolunu kanadı dün niye yoktun sen nerdeydin kimlerde saklandın.Kozanda çıkacaktınya kelebek gibi uçacaktınya kanat vuracaktın özgürlüğüne kozandan çıkmadın mı kelebek.
Bıtkınlık yorgunluk,yokluk,savaş içinde devam ederken düşlerini gömdün ve kimse görmedi seni orda sen kaldın kozanın içinde;
Çıkabilseydin eğer uçardın ya yoktu kanatların içinde kırılmıştı.Hayaller öyle çok ki uçmak kadar güzel olan yaşamda kalabilmek ti ama onuda başaramadı kelebek.
sessizce aldım avuçlarımda kaldı öylece....
YükselAkcum 16.06.2008 13.55
TÜM YÜREĞİMLE İBRAHİM HOCAMA ŞÜKRANLARIMI İLETİYORUM VE AYNEN YAYINLIYORUM SAĞOLASIN İBRAHİM HOCAM
19.07.2008 11:40:00
Aktif Yap | Pasif Yap | Bu Görüşü Sil
Şiir: 969123 - Kozasında Kaldı kelebek
Yazan: İbrahim COŞAR
Değerli dostum
Kalemin güçlülüğü ve duyguların yoğunluğu yazımın hangi şeklinde olursa olsun mutlaka vardır. Onu, o yazımın içinde bulup çıkarmak okuyucunun kabiliyetine bağlı.'Kozasında kaldı kelebek ' başlıklı düz yazı şeklinde dökülmüş şiirsel duygular yazım şekli değişince nasıl şiir halini aldığını göreceksiniz. Demekki şiir düz yazının içinde de saklanabiliyor, Okuyucuya düşen düz yazı içindeki bu şiirselliği okuduğunda bulup çıkarmak. Aşağıdaki şiir tamamen senin duyguların ve yukarıdaki yazının içinde bir kaç kelimenin kırpılmasıyla meydana geldi. Umarım kızmamışsındır. Selamlar
KOZASINDA KALDI KELEBEK
Sessizce geldim
Hiç sesim çıkmadı baktım her yana
Sus pus gönüller
Bir şaşkınlık mı bu
Yoksa yaşanmışlıkların suskunluğu mu?
Sessizce baktım her yana
Susmuştu herkes
Ne de olsa kabulümüz der gibi
Olmaz, bu suskunluk kötü
Hırçınlık içimizde
Karanlık gecelerde hüsranlar
Hep bizde an ve an yaşanılanlar
Soğuk rüzgâr titretti içimizi.
Kuş misali olsak
Uçsak bilinmeyen diyarlara
Sahilde uzansak sorgusuz sualsiz
Kanat açsak hür kelebekler misali
Kim kırdı kolunu kanadını
Dün niye yoktun sen
Nerdeydin kimlerde saklandın.
Kozanda çıkacaktın hani
Kelebek gibi uçacaktın
Kanat vuracaktın özgürlüğüne
Kozandan çıkmadın kelebek.
Bitkinlik, yorgunluk, yokluk,
Savaş devam ederken yüreğinde
Düşlerini gömdün
Kimse görmedi seni
Sen kaldın kozanın içinde;
Çıkabilseydin eğer
Uçardın ya... yoktu kanadın
Hayaller öyle çok ki
Uçmak kadar güzel di yaşamda kalabilmek
Onu da başaramadı kelebek.
Sessizce aldım avuçlarımda kaldı öylece....
Yüksel Akcum 16.06.2008 13.55
Yuksel AkcumKayıt Tarihi : 16.6.2008 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iç savaşlarımızın sonsuzluğu yaşam içide ki handikaplarımız.
TÜM YORUMLAR (36)