Kozadaki Çığlık/Zelda Şiiri - Ayda Canbaz

Kozanda can bulur yaradılışın...
İpek ipek bir ömürdün oysa,
Nazenin bir göz kırpışı umuda
Halen saklı durur şiirde sözün...

Yasanda vardır memat
Kırılgan bir nefestin oysa
Sancılı bir bahar yağmuru
Eksik kaldı dizede özün...

Uçsan, kırık kanadı umudun
Doğsan, bir gün batımı kadar ömrün
Yirmi dört saate mağlûpken hayat
Yasanda saklı durur varoluşun...

Koşmak ne hoş semada
Sonsuzluğa çırpmak hayali
Ahengi tutmak nefeste
Rengarenk uyutmak düşleri
Saadeti hatıranın ezberi zayıf
Nihayeti tutunmuyor
günden geceye sevki...

Bir intihar hali serdeki
Oluşsan kelebek endamı sarar vakti
Alem tevekkülle eğer başını...
Onura bahşedilen bu güzellik
Akreple yelkovanın yarışıdır yazık ki...

Konmak nahoş feryada
Ağıt tutar paslanmış dil
Çaresiz susmak düşer payına
Kabulü gerek;
Doğanın kanunu bu
Zeval yok ki ikrara!

Zelda!
Çık gel karanlık uykularından
Aydınlığını bahşet ruhuma...
Yabanıl duygularından arın
Kanadın bekliyor bir arastada..

Bilirim;
Islak saçlarının nemi denizden
Çığlığını saklarsın kozanda...
Sen yine de kurtul Azrailin elinden
Borcunu unut sonsuzluğa
Cennet perdesini aralarken beden
Adın artık susmasın Marmara...

Nilgün Marmara'nın anısına...

Ayda Canbaz
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 13:35:00