Koza ve Kelebek Şiiri - Rıdvan Cankiç

Sana,
Senden önceki beni tarif edeyim.
Bir koza düşün,
Hani bir günlüğüne yaşayan kelebekler olur.
İşte o koza da benim,
İçindeki kelebek de.
İlk doğumum seni görünce oldu.
Sonra, ertesi gün hemen öldüm.
İkinci gün gene doğdum,
Çünkü gözlerin gözlerime baktı.
Ertesi gün gene öldüm.
Kısacık bir hayattı verdiğin aslında.
Bir gözlerin ile bunu mümkün kılan.
Ertesi günü beklemenin anlamı olan…
Sonraki ölümü bir uyku gibi kabul ettim.
Ertesi gün ilk kez elini tutacaktım.
Bir sonra dudağını,
Bir sonra kokunu
Bir sonra saçlarını,
Bir sonra kollarını,
Bir sonra bedenini, tuttum.
Sarıldım, içime çektim,
Tenime işledim, tarihine yazdım,
Tarih oldum, masal oldum,
Bazen bir şarkı oldum,
Bazen yağmur,
Bezen de gökkuşağı oldum.
Bir kelebekten sonra
Olduğum şeyin adı, ölümsüzlüktü.