Koza (sone) Şiiri - İlhami Bulut

Yayı gevşek çekince ok yara varmaz elbet
Gözlerin ressam olsun tuveli iyi izle
Bu sevda miras kalmaz kendin güzelce gizle
Birer oktur müjganlar vurulacan nihayet

Aşk yaşlanmaz aşıktır bin bir büklüm içinde
İçimizde bir sevda tükenmez deliliktir
Bir ‘sen’ varsa içinde o aşk ebediliktir
Biter israf övgüsü hırpani bir biçimde

O zaman göreceksin güzellik kiminledir
Anahtarın biri sen son kapı müjdeliktir
Yüzünü ağartır o derin çukurlar artık

Anılar can evinde, fazla bir şey aranmaz
Kalp ortadan ayrılır benliği yırtık pırtık
Yeni bir koza örer bu dünyadan anlamaz