Rüzgar palmiyelerden gelirken şarkı getirir,
Palmiyenin şarkısı:
Sanki keskin bir kılıcın hışırtısı,
Saklambaç oynayan rüzgarın sızıntısı,
Küçük bir derenin şarıltısı,
Arasıra ıslık rüzgarın içinde,
kulağıma gelenin kırıntısı...
Şşşt!
Uyan…
Tamam uyandım:
Hüzünler kapladı en yüce kalpleri
Çoğu yalnız kalpleri
“Bir ben var benden içeri”
Yamanır hayatın dikenli gülleri
son sözler söylenmeli,
demeli;
dünyaya saklanmaya geldik,
birkaç anla doldurup içini
yüklenip sefaletini
beklenenleri ve istenenleri
korku heybesine koyduk
kendimizi...
Kayıt Tarihi : 18.6.2009 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Karaduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/18/koza-6-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!