Koza -12- Şiiri - Hakan Karaduman

kocaman bir odanın ortasında
koşar adım bir karınca...

en yakın arkadaşı ondan dünyalar kadar uzak
evini aramakta.

küçücük dünyada
koca ben
sağı, solu sobelenen.

ortaya toplanır düşünceler;
sağım solum kapatılmış
yolu kazmalanmış su, bilenene giden.

sağım solum kapatılmış, önde, açılan gözler

odanın ortasında hedefini arayan karınca
el verir bana
dev bir eli tutar, ama
tanrı demez bana. öğretir,
inat denizinin terinden.

***

karanlığa yürüyen tanrılar kervanında
herkes acınırken, keyiften hoşluktalar;
tatmin şerbetinden sulananlar
haramları boğazlarında tutanlar
ve,
aynı küçük dünyada
acılar...

usülden denge, hatalı
ama ezelden kazançlı:

bir tarafta insancıklar
hafif,
kalabalık,

bir tarafta krallar...

ortada ahlak, düzen, öğreti,
eli sopalılar.
sağımı solumu kapatırlar.