Köz Verdiler Şiiri - Fethullah Badem

Ben kapında Mecnun, bir garip yetim
Kurumuş damarım, çekilmiş etim
Çöl suya hasret ya, öyle hasretim
Sana susarken tuz verdiler bana

Bülbülüm dalına, kovma konarken
Sevginle kanıp, sevdanla yanarken
Bir tas su verirler, diye umarken
Kavurucu bir yaz verdiler bana

Sofrana oturdum, doyayım derken
Daha da acıktım, lokmanı yerken
Yanıyorum diye, feryad ederken
Bir avuç daha köz verdiler bana