Köz Kalır Şiiri - Erdinç Tip

Kişi aşka tutuldu mu,
Hep yürüyen bir diz kalır.
Gerçek seven vuruldu mu,
Yüreğinde bir iz kalır.

Aşk dumanı çıksa serde,
Kul girecek dertten derde,
Sevdanın olduğu yerde,
Ne laf nede bir söz kalır.

Aşk bir deniz dibe dalma,
Dalıp da boğulup kalma,
Elin sevdiğini alma,
İnan onda bir göz kalır.

Ne edecem dördü, beşi,
Rabbim alma sadık eşi,
Kalpte yansa aşk ateşi,
Hiç sönmeyen bir köz kalır.