Koz Asını Ezdiler Şiiri - Talip Kaplan

Fikir mi kaldı anlatılacak
Yar mı kaldı, konuşulacak
Aklım yaşanır olmuş bak
Bana anlatır olmuş beni

İyi ezber etmiş dersini
Yarım yamalak öğrenmiş beni
Ben yapmaya çalışmış şahsını,
. . . adı aynı.
Beni anlatmış herkese
. . . anmadan adımı.
Sendeki beni duyan,
Sen demiş bana
Bana beni anlatırlar şimdi,
Sen diyerek benim aslıma.

Vay zavallı yorumsuz vay...
Düşünce hırsızı, benlik çığlığı
Utanmaz mı insan, sıkılmaz mı
Sen yerine koyupta beni
Bana beni öğretmek ha,
. . . hey gidi hey.
Güzel aktarıyorsun beni herkese
İşe yarıyor, yaşıyorlarda beni
Layıkıyla, doğrusuyla, anlayışımla
. . . sen deseler de bana...
Bir sen kaldın yolun başında
Ve yolun sonundasın, ta başıyla.
Kavrayabilseydin şu anlayışı
Ve yaşayabilseydin anlattığını
. . . hey gidi hey...

Kalk gidelim, barınılmaz
Bir ömrümüzü daha çaldılar.
Bizi biz eden anlayışımız
Kötü yarin kollarında kaldı
. . . hadi artık, kalk.
Kaçalım kişilik kaçakçısından
Şahsiyetsiz uzak olsun aramızdan
Yeni bir ömre taşınalım
Yeni yeni ufuklara koşalım.
Bizim umudumuz kırılmazdı
Bir ömrün aptalı mıyız be
Ver elini,
Yeni baştan zar atalım...

(22 Mart 1994)