Sen köz müsün
Yakıp da sönmeyen
Yalnız kaldığımda
Acıtırsın en derinden
Gündüzleri boş ver de
Geceler çok hatırlatır
Sızıp da gitmiyorsun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla