benim bu içimdeki çocuk sussun
içimde bi kadınım olsun benimde diye
çok uğraştım
koyu
ve derin bişeyler
yoruyordu
ben demekten usandım
bal-köpüğü içine alsa, mutlu olurdum
yine de, ille de
üzün beni,
kimyam kaynaşmadı ben olmayana..
ya da
ben,olmadığımdan, kimyam hiç ayrışmadı.
koyverin beni
kirli şeylere alışığım.
Kayıt Tarihi : 7.1.2014 02:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!