Koyver Gitsin Şiiri - İbrahim Şahin 2

KOYVER GİTSİN
Nedense bizim sınıf farklı diğer sınıflardan. Diğer sınıflar derslerde dut yemiş bülbül. Teneffüslerde eşekler gibi koridorlarda tepinen, eşekler gibi anıran.

Bizim sınıf tam tersi. Teneffüste çıkmazdı dışarı. Otururduk yerimize çünkü yorulurduk. Ee!Kolay iş değil dersi kaynatmak, öğretmeni çıldırtmak.

Gerçi tepinemezdik eşekler gibi. Anıramazdık eşekler gibi.
Yırtar bükerdik defterin yapraklarını, kitabın yapraklarını, atardık elden ele boş dolu. Merakla açar bakardık küçük kâğıt parçalarında ne yazılı.
‘’Bana dil salla
Kulak, burun salla
Kol salla, bacak salla
Kâğıdı bana geri yolla
Kâğıt yakalatmazdı kendini dolaşırdı elden ele.
.
Arada bir indirilirdi elimiz. Uyarılırdı bacağımız.
.
Öğretmenimiz arada bir kızardı, sıkardı dişinini. Bağıramazdı bize.
.
Biz derdik ‘’ Oynamak bizim hakkımız, eğlenmek bizim hakkımız.’’
Öğretmen derdi’’ Eğlenerek öğrenmek esas olmalı. Eğlencemiz ruhumuzu beslemeli. Sizin ruhunuz attığınız küçücük kâğıt parçası mı ki doyurasınız o küçük kâğıt parçalarıyla.’’
.
Öğretmen ne derse desin biz gülerdik dediklerine. Sormazdık birbirimize ‘’Öğretmen ne dedi bize?’’
Biz ne dersek diyelim ne yaparsak yapalım öğretmenin dikilirdi iki kel saç telinden biri.
.
Biz ne dersek diyelim ne yaparsak yapalım öğretmenin sıkılırdı son kalan dişleri. Korkardı öğretmen biraz daha sıksa dişini, bir diş kaybına daha uğrayacak.
.
İşte, bizim sınıf böyle bir sınıftı ta o güne kadar.
İşte, ta o gün farksızdı sınıf, diğer günlerden. Farksızdı yaptıklarımız diğer günlerden.
.
Farklıydı duyduğumuz diğer günlerde duyduğumuzdan. Çok farklıydı,çook…
.
İşte, ta o gün ilk dersten son derse tek bir fire vermeden tek bir kaza kurbanı olmadan eğlenmiştik doya doya.
İşte, ta o gün gülmekten yıkılmıştık her birimiz. Kendini tuvalete yetiştirebilen yetiştirdi. Yetiştiremeyen kaçırdı altına.
.
İşte, ne olduysa o an oldu.
.
O, dişlerini sıkan öğretmen gülümsedi, kalktı yerinden…
O, iki kel saç teli dikleşen öğretmen düzledi iki kel saç telini, yürüdü en arkadaki arkadaşımızın yanına.
İşte, o an söyledi sözünü ‘’Kızım, tuvalette koyver gitsin, gerekirse sınıfta altına. Sen, sen ol, derste kendini koyverme!’’
.
Sınıf şaşkındı…

İbrahim ŞAHİN