Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
yazık bu şiir diyemiyecegim yazıya, insan deger verdigi birini hangi çukurda görürse görsün afişe etmez.
Zeliha
Çıkan kör kuyudan önce kaderdir
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Yalnız yalnızlarla Hakk beraberdir
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Özgürlük yükledim gelen kervana
Gömlek gibi baba döner revana
Akıl erer mi hiç YÜCE DİVAN’a?
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Kim olurdu ki köle yare böyle?
Adalet yerini bulmaz mı söyle?
Rüyada yıldızlar parlamaz öyle,
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Hakkımdır zindanlar. İşte iftira!
Hak yalana verse kendini kira,
Sabır sonunda hayır olur zira
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Ortasında on bir yıldızın bir ay,
Cihan’da bu rüyayı sen hayra say...
Sultan yok, olsa da gönlümde saray
Haksız isem hak ver bana Zeliha
Cihan KAYA
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta