Koyun Postu Şiiri - İdris Çetin

Çalışmak ve didinmek düşünmeden,
Beyinlere fışkıran dumanlar üstünde.
Kurtlar, koyun sürüsü içinde,
Sürülerse başıboş, ay ışığı altında.

Evim, okulum ve yolum beynimde,
Beynimse çizilmiş kanunlar altında.
Ben yürürüm yorularak, aklım gitmez,
Karar kılar hakikatın ortasında…

Gözümüz görür, bir et olarak,
Baktığımız ise karmaşık bir dünya.
Bütün kılcal damarlarım halatlanmış,
Halatlar çürük, beyinlerse karanlık…

Ak aklanmaz, karayla kapkarayken,
Siz bembeyazdınız, ekinler biçilmeden;
Başaklar çıkmadan ve sapından ayrılmadan,
Siz yine kaçamazsınız, değirmen taşından.

Taş döner, su akar, kafalar karışık,
Küfürler, yine zehirli akreptir,
Akreplerse korkulu rüyadır,
Her gün uykulu gecelerinizde…

Dünyayı gez ve gör; kim, kimin dostu?
Geriye kalanlarsa hep koyun postu.
Etler paylaşılır ve yenir, post kalır;
Kavgalarsa posttan sonra başlar…

1994 / Konya