Köyün Günlüğü Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

bir ağacın kıvranışı gibi
toprağa sarılışı KÖY
hangi rüzgarlar yağmur taşıyordu
hangi soğuklar gecelere iniyordu
köy üşürdü
kırağı yağardı sabahları
alnı buzdu toprağın
camları buğulu
soğuğun çarptığı evler
ocağa sürülürdü tezekler
gölün
mavi kokusu sinerdi köye
usulca diz çöküyorum
dua ellerim göklerde
başımı eğiyorum secdelere
köyümün yeşilliği
ocakta pişen ekmeği
közde yapılan kahvesi
sacda leblebisi
kazan kazan kaynatılan üzümler
çarşaf çarşaf serilen pekmezler
ceviz ,
payam içli orcikler
ve beklenmedik sevdalar
aşk kırgını duygular,
göle girmiş gibi ıslanmış
okunan türküler gözyaşlarına sebep
yalnız bir ağaç gibi kimi
kimi sakin bir deredir hayatlar
kendi mecrasında akar
yıldız yıldız gözler
göklerle yarışıyor düşler
dört duvarla yaşamazdı insanlar
dolu dolu sevinçlerle geçer
bin özlemle köyde günler ...

24.10.2021 / İstanbul