Kardeş sayıları hayli çoktu.
Bağları, bahçeleri hiç yoktu
Köyde yapacak işleri yoktu.
Çaresizdi şu köy çocukları.
Kapıya birden kilit vurdular.
Soluğu İstanbul da aldılar.
Birlikte yeni mekan kurdular.
Köyün şu fedakar çocukları.
Lüzümsuz işlere girmediler,
Zevki eğlenceyi bilmediler,
Dışarıda yemek yemediler,
Köyün şu fedakar çocukları.
Çok sevdiler bulguru,yarmayı,
Unutmadılar yaprak sarmayı,
Pişirdiler tarhana çorbayı,
Köyün şu fedakar çocukları.
Çabucak bir araya geldiler,
Artık omuz omuza verdiler,
Ortak bir işe karar verdiler,
Köyün şu fedakar çocukları.
Açtılar büyük bir iş yeri.
Çok da güzel yürüdü işleri
Unutmadılar eski günleri.
Köyün şu fedakar çocukları.
Kirli işleri hiç sevmediler,
Asla siyasete girmediler,
Şer işlere izin vermediler,
Köyün şu fedakar çocukları.
Hiç unutmadılar köylerini.
Yeniden yaptılar evlerini.
Ekip biçtiler tüm yerlerini.
Köyün şu fedakar çocukları.
Kayıt Tarihi : 25.8.2021 13:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!