AH O GÜNLER
Köyümüzün en güzel kızıydın
Ayni sınıfta ben iki sen birinci sınıftaydın
Üç sınıf birden okurduk o yıllarda
Öğretmenimiz de geç güzel bir hanım iken
Ayni mahallede beraber büyümüştük
Her bayramda yeni elbiseler giyerdin
Ben ise babamın eskittiklerinden bozma
Yırtık pırtık bir şeylerle idare ederdim
Sanki ağaçlar başka yeşil olurdu
Güneş bir başka ısıtırdı dünyayı
Ay ışığında geceleri bakarken sizin eve
Pencerelerinden gülümserdin hep
Okulda and içerken her sabah
Ülküm yükselmek derken göz göze gelip
Tebessümünü başını önüne eğerek
Görmemi istemezdin hiç
En çok odun sen getirirdin sobaya
Yeni yeni defterlerin olurdu hep
Okuyup öğretmen olmak isterim derdin
Öğrendiklerini öğretmek için
Ben ilkokul sonda iken sen dörtte
Birden okuldan aldılar seni
Evdeki pencereler yasak oldu sana
Siyah çarşafların içinde kayboldu gözlerindeki parlaklık
Baban bir tarikatta mürid
Saçı karışırken sakala
Sen sohbetten sohbete
Koca koca kadınlarla beraber
Bitmeyen bir üç yıl geçti aradan
İstanbul da bitirip orta okulu
Koşa koşa geldim köyüme
Belki görürüm diye seni
Heyhat… sen evlenmişin
Şeyhin üçüncü karısı olmuşsun hem
İki de çocuğun olmuş
Şeyhin en güzel ve en genç karısı iken
On beş yaşında iki çocuk
Kendisi çocuk iken
Yetmiş yaşında şeyhinin
En büyük odasında yaşarken
Şeyhin üçüncü karısı
Dudaklarda Ülküm yükselmek varken
Kocasının önünde el pençe
bekler olmuş dünyadan bihaber.
ağustos 2007
Ford lauderdale florida
Kayıt Tarihi : 26.8.2007 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değiştirmek isteyenler haksız mı?
Teşekkürler şairim.
TÜM YORUMLAR (1)