Koyun Şiiri - İlyas Kırlı

sadık hemde safiyane
çomak sesine aşina kulaklar
tek derdi yeşille
git-gel aşınır çimen ,açılır yolaklar

sabah meleyeşi başlatır hayatı
hıç girilmemiş ovalar bekler kuzuyu
sürü yön bulmuş çoban hoyratı
kurdun dişinde dilenmiş son arzuyu

kaval sesiyle dağı tepeyi
üfler derin derin sırtı heybeli
kulaklardaki kınalı küpeyi
düşürmüş koyunlar delirmiş ahali

ırmağin başinda bir sürü
ölüm akar gider su misali
bin can bir cesaretten ötürü
kör ola gözleri çoktur emsali

akla kan değmedikçe beden
dik durur eğilmez asla toprağa
aklını kiraya veripte giden
taş bağlarda atlar ırmağa