Koyun Şiiri - Serkan Gebel

Koyun, koyun,
Yaşları gözlere,
Taşları sözlere,
Edepsizliği özlere,
Koyun içinizden geldiğince.

Koyun, koyun,
Dini sizin yapınız kalıplara,
İnsanlığı tıka basa ceplere,
Eli koyuna, koyunluğu zihne,
Sevgileri de cami avlusuna, özgürce.

Koyun, koyun,
Vicdanı bir kefeye, cüzdanı diğerine,
Her şeye inanan safları, göz önünde bir yere,
Nasıl olsa bu devran döner, koy çomağı da tekerlere,
Adının başına da adamı unutma ha, koy gitsin dilediğince.