Köyümüze Şiiri - Fehmi Demir

Karahasan derler, Çepni boyunun,
Emaneti gibi, duran köyümüz.
Hacı Emiroğlu, Türkmen soyunun,
Yurdunu Canik’te, kuran köyümüz.

Dağ gülleri açar düz-ü kaşından,
Menekşeler biter, hem’i taşından,
Bizlere seslenir Kayabaşı’ndan,
Alekin’de ‘Bey’i soran köyümüz.

Alekin’in karşı yanı Köseli,
Yamaçları kekik dolu süs eli,
Dereköy’de eski zaman masalı,
Geçmişi hakikat yoran köyümüz.

Maşetbelen, ‘İnce’ ‘Özer’ adı var,
Her ‘soyad’ın ayrı ayrı tadı var,
Gurbet elde bizi yakan ‘od’u var,
Hakikat sırrına eren köyümüz.

Duayeni Hızır Ali Seyit’in,
Ayvası’na çıkar yolu Seyit’in,
Hıra Değirmendir gülü Seyit’in,
Kalbimize türlü giren köyümüz.

Karaağaç parıldıyor kar gibi,
Yokuşları, yorar nazlı yar gibi,
Cüceli’de Kufeye’lar var gibi
Cenneti dünyada gören köyümüz.

Asarkale İncüvez’in kartalı,
Kıran Yollar ufuklarla ortalı,
Mavi gökler Fındıcağı örteli,
Şanına ‘Yiğit’lik veren köyümüz.

Yazılır satırlar gurbet ilinden,
PEHLİVANOĞLU der; gönül dilinden,
Bir nazlı geline orman gülünden,
Hasretlik kokusu, süren köyümüz.