Ruhumu daraltıyor bu şehrin havası.
Kavga, gürültü, keşmekeş daha neler.
İnsanlar perişan bitmez ekmek kavgası.
Yoruldum hadi gel köyümüze geri gidelim.
Kimsede hoşgörü ne de tahammül var.
Barut fıçısı insanlar sakın dokunma.
Ne olmuş böyle zapt etmesi bir hayli zor.
Yoruldum hadi gel köyümüze geri gidelim.
Kime dokunsan dertli bin ah işitirsin.
Evde iki ekmek deyip bekleyeni var .
Der ki eli boş sen olsan nasıl gidersin.
Yoruldum hadi gel köyümüze geri gidelim.
Şehir batak misali tutunamayanı yutar.
Bakmıyor yaşlısı genci nice insanları.
Derdi bin bir ise bir dert de bu şehir katar.
Yoruldum hadi gel köyümüze geri gidelim.
Osmangazi boğulma bu insan selinde.
Var git bu yerlerden orda huzur var.
Huzur dağıyla taşıyla kendi köyünde.
Yoruldum hadi gel köyümüze geri gidelim.
Kayıt Tarihi : 24.3.2022 14:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!