Çocuklar büyüdü bizde yaşlandık
Biz bizin kıymetin bilelim Hanım
Yıllar yılı metropolden usandık
Derin hülyalara dalalım Hanım
Dertler bizi lokma eyledi yedi
Doğuştan sizlerin kaderi dedi
Burda da kısmet dar yüze gülmedi
Köyde açtık köyde solalım Hanım
Tek köktür ağaçlar dal ayrı ayrı
Düzensiz düzenden usandım gayrı
Tarlada ot olsun sürelim çayrı
Bahçeye gidelim gelelim Hanım
Cennet olur bize bahçeler bağlar
Darda kalır isek el verir dağlar
Ağlarsa bizlere anamız ağlar
Varıp göz yaşını silelim Hanım
Ne patırtı çekip ne de çileyi
Dolduralım bağdan artık fileyi
Yüce Haktan rahatlığı dileyi
Huzur saadetle kalalım Hanım
Birkaç tavuk alıp birkaç ta kuzu
İstersen yemin ver istersen tuzu
Duymayız gürültü görmeyiz yozu
Huzurla namazı kılalım Hanım
Güzüne'yle ısıt artık evini
Hayatın zevkini görüp tavını
Bostan da bitirip karpuz kavunu
Oğlan ve kızlara salalım Hanım
Geleceği düşün düşünme sonu
Torun torba olur severiz onu
Alırız göyneğin alırız donu
Sevip kucaklayıp gülelim Hanım
Memleketten uzak atadan ayrı
Yarım asır geçti yoruldum gayrı
Doğduğumuz köyler başka apayrı
Diz dize göz göze olalım Hanım
Yıllardır içimde gizli bir yara
Hep sana sarıldım düştükce dara
Gönül zenginiyiz cüzdan fukara
Gönülden gönüle dolalım Hanım
Bal olur soframız sıkma börekle
Yokluğa direndik sağlam yürekle
Ben kazma vururum sende kürekle
Köyümüze geri dönelim Hanım
Bunca yıl yanımda durdun ya yeter
Her gün hatırımı sordunya yeter
Resul’a üç evlat verdin ya yeter
Vakit geldiğinde ölelim Hanım
...............22.05.2018
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
Kayıt Tarihi : 5.3.2024 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu Şiirim Hayat Arkadaşım’a Doğum Günü Hediyesidir. Bu Çağrıya Uyarmı uymaz mı bilemem. Heralda uymaz Aaaah şu KADIN Milleti Aaaah. * Aynı coğrafya aynı toprak aynı şehir aynı aynı sulale aynı okul ve en sonunda iki can iki beden de bir yuva kurduğum herşeyime katlanan varlığa yokluğa acıya kedere neşeye hüzne şükreden Neredeyse doğum günümüz adımızın baş harfi Huyumuz karakterimiz davranışlarımız birbiriyle aynı paralelde olan bir İnsan En zor müşgül günlerimde tek yanımda olan kşi. Hayat arkadaşım Raziye Hanım’a ithaf olunur. Hep der dururdu herkese her şeye şiir yazıyorsun da Bir bana yazmıyorsun yazmadın diyordu. Bende ona O ilhamı sen demekki bana henüz daha vermedin demekki diyordum.Sana yazdığım da ben gitmiş olacağim demiştim. Bakalım şiirimiz ne diyor Bana ilhamı Vermiş mi vermemiş mi.? Aslında bu Şiir’imiz Bizim hayatımızdan kesitleri anlatsada Ülkemizde pek çok İnsanımızın pek çok ailenin Rutin hayat öyküsünü anlatmaktadır. Pek çok Gurbetçinin yerinden yurdundan ayrılıp da Hayat trentinde yaşadığı olumlu olumsuz tarafıyla Geçişleri özlemleri hayıfları sevinçleri üzüntüleri vel hasıl kelam pek çok ANADOLU İNSANI nın yaşam öyküsünü betimlemiştir. Ve ANADOLU insanının Gurbetçiliğini hayat öyküsünü anlatmaktadır.. SAYGILARIMLA
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!