Köyümüz ve Çocukluğum

Dinleyin, çocukluğumla ilgili bu sözleri,
Köyümüzü anlatayim, bilgilendireyim sizleri,
Bu anlatacaklarım belki değildir Hakk'a reva,
İnşallah faydası olur, hasretinize olur deva.

Yıl Bindokuzyüz otuzdokuz, Yirmi beş Mart,
Seyit Hasan ile Ana Melekk'ten doğdum.kayıt şart.
Ali kari denen bir Muhtar varmış, gayet sert,
Gözünü sevdiğim, Peri'ye haber vermiş o saat.

Yedi öz, iki üvey, tamam dokuz kardeştik,
Üçü kız, altı erkek bir haneyi paylaştık,
Yörede fakirlik vardı, geçimle boğuştuk,
Ailenin geçimi için çok yoğun çalıştık.

Vay göresim geldi peçenek seni,der bir türkümüz,
Masuni'nın diline sağlık, bu mu olacaktı sonumuz?
Gidip hasret gidermeliyiz, bu olmalı ülkümüz,
İnanın çok özledim, ziyan oldu tüm mülkümüz.

Ya Ben nasıl anlatayım, Seyitlim seni,
Son gördüğümde, hüsrana uğrattın Beni,
Bulunur mu acep Benim gibi kahredeni?
Dağına, taşına hasret bıraktın Beni.

Köyümüz; Seyidan, Seyitli değişti oldu Elmalık,
Elma ile ile hiç ilgisi yoktur, tamamen saçmalık,
Ekseriyetimiz Ehli Beyt'iz, Ünvanımız Seyitlik,
Ehli Beyt yoluna, can- baş feda ederdik.

Çok monotondu oradaki yaşamımız,
Yine de çok mutlu idik, dinçti başımız,
Çoğu kez ayran -Ekmek olsa da aşımız,
Burnumda tütüyor, taze ekmek lavaşımız.

Rençber idik, daima çalışırdı çoğumuz,
Tezek ateşi ile hep tüterdi, ocağımız,
Çarsancak diye bilinir yöremiz, Bucağımız,
Çok şirindi, İnsanımız, Havamız, Suyumuz.

Peri Köprüsünün üstüdür, bizim köyümüz,
Orada yatar, Anam, Babam hem büyüğüm,
Ailem genişti, içlerinde Ben en küçüğüyüm,
O birliğe hasret kaldım, şimdi çok üzgünüm.

Ahım-Şahım değildi, fakir idi köyümüz,
İki çeşmeden akardı, içecek suyumuz,
Hainlik fesatlık yoktu, hoştu huyumuz,
Sonraları oralarda bozulmuş duyuyoruz.

Köyün iki yakasındaki bağlar yok oldu,
Eski töre ve adetlerimiz kalkalı çok oldu,
Şimdilerde herşey bozuldu, b...oldu,
Kimler sebeb oldu, oralara ne oldu?

Köyün altından akıyordu Peri Çayi,
Köpürerek taşardı, gelince Nisan ayı,
Çok insan boğuldu, hatırlanmaz sayı,
Gidenlere rahmet, kalanlar oldu dayı.

İlk zamanlarda faydası görülmezdi çayın,
Sonraları halkı doyurdu, Alabalık ve Yayın,
Şimdilerde hatırını sormuyor, hiç bir Sayın,
Bizde sormayacağız onları, bunu unutmayın.