Köyümün Tarlaları Şiiri - Durmuş Karabağlı

KÖYÜMÜN TARLALARI

Esen ılık rüzgarlarına aşığım,
İnsanları bunaltan yazın sıcağına,
Sararmış ekinlerin temmuz başaklarına,
Sevdalıyım ekili tarlalarına köyümün.

Hangi ova,dere bilmem ne kayası,
Yemyeşil çepeçevre pancarlar ağustosta,
Yağmurlama sesleri tırmalasa da kulaklarımı,
Müziksel Armoni verir tarlalarına köyümün.

Güneşin batışı bir henğame dir akşamları,
Eve dönen sığırları çobanı ile davarı.
Karışır traktör sesleri köpek havlamalarına,
Ozan kokusu taşınır tarlalarından köyümün.

Karatepe den seyreyle doğusunu batısını,
Güney ve kuzeyinde hasat yapan biçerleri,
Ekin tanesi taşıyan traktör gürültüleri,
Bereket ve nimet kokusu tarlaları köyümün.

Geceleri ayaz serin tutar köyde havayı,
Ilık yaz esintileri gizlenir gizemli geceye,
Köylüler çekilirken evlerinin loşluğuna,
Yorgunluğu atmak için tarlasının köyümün.

Sevginin aşkın mekanı köyümün tarlaları,
Elleri emeğin nasırı gönlü sevda dolu,
Mutluluk şarkıları söylensin düğünlerinde,
Hüzün bulutları olmasın tarlalarında köyümün.

Durmuş Karabağlı
Yeniköy-1995